سلام به همه ی هموطنای عزیز .

می دونم فاصله پست گذاشتنا طولانی شده این به خاطر اینه که شاید من صبورتر شدم. قبل از رسیدن به کانادا هفته ای یکبار هم که بود پست می گذاشتم بعد از رسیدن ، هر یک ماه یکبار شد. الان که به قول معروف یه جورائی عرقمون خشکیده و پوست کلفت تر شدیم شده سالی یکبار .  اون موقع ها تب و تابمون زیاد بود و یه جورائی آتیشمون تند و تیز ، الان که فهمیدیم کجا چه خبره پیش خودم می گم : آخه می خوای چی بنویسی ، از کجا بنویسی اینکه اینجا هنوز برف می یاد اینکه اینجا هنوز سرده خوب که چی ؟؟؟!!!!

یه وقتهایی گفتن و شنیدن و خوندن واقعیت ها چندان لذت بخش نیست. اینجا می شه عادت کرد ولی راحت نمی شه زندگی کرد.

برای دوستانی می نویسم که همچنان چشم به راه مراحل بعدی و رسیدن روز موعود(وارد شدن به کانادا) هستند. اینجا آرامش پیدا کردن یه جورائی عادت کردن به شرایط زندگیه . که برای همه یکسان نیست . اینجا هیچ کسی نمی تونه مثل شخص دیگه زندگی کنه واقعا می تونم بگم که هر کسی مثل خودش می تونه زندگی کنه و برای هر کسی موفقیت در کانادا یه معنی داره.

نظرها متفاوته اینجا به جرات می تونم بگم که همه (تازه واردا تا 5 سال اول ) کلاف سردر گمند. نه می تونند برگردند نه می تونند دلشونو یه دل کنند که همینه.

 اینجا نمی شه پیش بینی فردامونو بکنیم . هر روز با روز بعد متفاوته هیچ کاری اینجا همیشگی و دائمی نیست حتی اگه کارفرما هم حاضر باشه که تا آخر نگهت داره بازم یه جورائی خودت راضی نخواهی ماند. می خوای که کارتو عوض کنی، بالاتر بری و ....  

اینجا مدارک تحصیلی ایران ارزیابی  می شه  ولی هیچ وقت شناخته شده و قابل قبول نخواهد شد. چرا شاید بعضی از واحدهای دانشگاهی در صورتیکه که بخوای وارد دانشگاه بشی قابل قبول باشه ولی در کل تحصیلاتی که ایران داشتی به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست. خودمون رو نمی تونیم گول بزنیم یه واقعیته، اینجا به خاطر شعارهای انسان دوستانه و دم زدن از حقوق بشر،  هیچ وقت  به طور مستقیم نمی گند که:  نه ، قابل قبول نیست ولی صد در صد حالیمون می کنند که آقا هر چی بودی اونجا بودی ، اینجا چی هستی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 اینجا حتما باید مدرک کالجی یا دانشگاهی اینجا رو داشته باشی. تازه وقتی هم مدرکو می گیری تازه سر بزرگش زیر لحافه حالا بیا و کار پیدا کن. تجربه ی کانادائی می خواد اونم نه توی یه فروشگاه یا یک کارخانه ، خیلی از هموطنان فکر می کنند همین که یه جا مشغول بشند کافیه که بتونند پست مربوط به شغل خودشون رو پیدا کنند اینجا اگه توی کار مربوط به خودت تجربه نداشته باشی نمی تونی پست مورد نظر خودت رو بگیری ولو اینکه یه جورائی توی شرکت مربوطه خودی نشون بدی و فرصتی پیدا کنی و دری به تخته بخوره و بخت در خونه تو بزنه شــــــــــایــــــــــــــد بشه....  مثلا از صندوقداری بری قسمت اداری پست پیدا کنی (غیر ممکن نیست ولی یک در صد هزاره).  

من هنوزم بعد از گذشت 3 سال و نیم با اینکه وقتی پشت سرمون نگاه می کنم یه جورائی تا الان شخصا از شرایطم راضی بودم ، بازم  می گم که اصلا آسون نیست.  اینجا زندگی کردن و عادت کردن سخته ........... از ما گفتن

تا بعد